Een tijd van komen en een tijd van gaan….
Hoogste tijd dat ik weer eens wat van me laat horen, maar dit keer wel met een serieuze boodschap…
De trouwe bezoeker van NR.2 is het ongetwijfeld opgevallen dat het achter in de shop de laatste dagen behoorlijk leeg is geworden. Vriend Johan (J.J) heeft zijn leerbewerking spullen rigoureus opgeruimd en is ondertussen samen met vrouw op weg naar het zonnige zuiden om daar tot mei volgend jaar weer groepen parasailers te begeleiden in de bergen van Andalusië. Ook vriend Peter, die bij ons zijn “El Misti” cajons maakt, is langzaam maar zeker zijn hout en gereedschappen aan het inpakken. En Don P. is warempel ook druk met inventariseren en opruimen.
De reden van dit alles is een aantal van u al even bekend, bovendien hangt er aan de Industrieweg 2 al een aantal maanden een reuze groot en niet te missen “Te Koop” bord aan de gevel.
Nou het hele complex is inderdaad kort geleden verkocht. Dat ging ineens nogal rap. En was er eerst sprake van dat we nog wel eventjes door konden draaien met winkel en lounge, zijn we toch met de koper overeengekomen dat bij de overdracht het pand leeg opgeleverd zal worden. Dat betekent dat onze legendarische Jazzclub Lounge nu geschiedenis is, dat de shop half december de deuren sluit en dat het hele spul vanaf 3 januari 2020 niet meer van de broeders Grasmeijer is.
Redenen voor de verkoop zijn er vele, maar belangrijk is dat broer Jan absoluut geen tijd meer heeft om zich nog met NR.2 te bemoeien en wat mij betreft, het is me gebleken dat het me steeds zwaarder valt om, gescheiden van vriendin en dochters, hier in de Achterhoek zakelijk in de weer te zijn. Anders gezegd, ik wil meer tijd doorbrengen met mijn 2 prachtige volwassen dochters die beiden in Spanje wonen en werken en ik zou ook graag een iets meer standaard relatie hebben met mijn al even prachtige vriendin Deborah. Bovendien, een ieder die me een beetje kent weet dat ik absoluut geen zakenman ben. Wel een muziek liefhebber, een gitaar enthousiasteling, een beetje gek en ook toevallig best wel handig… Kortom, reparatie, onderhoud en dergelijke van instrumenten is mijn ding, maar eigenaar zijn van een groot pand, verhuurder, verantwoordelijk voor financiën, belastingen en nog veel meer niet zo…
Dit alles betekent dat NR.2 zoals we dat allemaal kennen binnenkort verleden tijd is en dat ik meer tijd in het buitenland zal doorbrengen. Maar dat wil niet zeggen dat het doek definitief valt voor Don P., J.J., “El Misti”, Qbus en alle anderen die er een paar jaar zo’n mooie bende van hebben gemaakt op de Industrieweg 2. We denken allemaal hard na over een zeg maar bescheiden doorstart ergens hier in de buurt, een kleine shop met een reparatie hoek en wie weet weer een podiumpje. Wat dat betreft zijn suggesties van harte welkom.
Voor nu is het zaak dat het gebouw als de rappe hazen leeg gemaakt wordt. Dat houdt voor de shop in dat instrumenten, versterkers en wat er allemaal nog meer rondslingert met forse kortingen het pand mogen verlaten. Maar daarover heel binnenkort meer…
Tot slot, mijn gevoel is heel dubbel. De verkoop zal voor mijn privé leven zeker reuze positief uitpakken, maar ik besef me terdege dat er een unieke locatie verdwijnt uit de Achterhoek waar heel bijzondere muzikale dingen hebben plaatsgevonden. Ik zal de concerten missen, de prachtige mensen in de shop, de unieke koffiesessies met al die maffe oudere jongeren met mooie verhalen en veel kabaal, de soms piepjonge kids op zoek naar een lekkere gitaar.. En ik zou zo nog wel even kunnen doorgaan…. De laatste 5 jaar waren voor mij misschien tropenjaren, maar ik had ze voor geen goud willen missen. Waarvoor mijn hartelijke dank..
Graag tot ziens bij NR.2 de komende 3 maanden, de koffie is zoals het hoort bijna klaar...
